ยินดีต้อนรับอาจารย์ และเพื่อนๆ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี จังหวัดนนทบุรี ทุกคนนะคะ

วันอาทิตย์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2553

ปฏิกิริยาของผู้ประสบภัยหลังเกิดภัยพิบัติ


 ปฏิกิริยาของผู้ประสบภัยหลังเกิดภัยพิบัติ

นอกจากจะเป็นผู้สูญเสียชีวิต คนรัก ทรัพย์สิน ที่พักอาศัย เครื่องมือทำมาหากินและได้รับบาดเจ็บทางร่างกายแล้ว   ยังมีภาวะทางจิตใจที่เกิดขึ้นในตัวผู้ประสบภัย  ซึ่งแบ่งออกเป็น 4 ระยะ    คือ

ระยะที่ 1      ตั้งแต่ตั้งแต่หลังเกิดเหตุการณ์จนถึง 14 วันแรก   ระยะแรกจะเป็นช่วงที่คนทั่วไปอยู่ในภาวะตื่นตระหนก ตกใจ เฉยเมย  ไม่ยินดียินร้าย  มึนชา เหมือนอยู่ในความฝัน ไม่เชื่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่าสามารถทำลายชีวิตและทรัพย์สินมากมาย             จากนั้นจะเป็นช่วงที่หลายคนร่วมกันทำงานเป็นอย่างดี ( Heronic phase) ให้ความใส่ใจและเต็มใจในการช่วยชีวิต  ช่วยเหลือคนอื่นและดูแลทรัพย์สินของตนเอง เป็นผลให้เกิดการใช้พลังงานอย่างมากและตื่นตัว 
ระยะที่ 2       อยู่ในช่วง 2 6 สัปดาห์  ผู้ประสบภัยได้รับการดูแลอย่างดีจากรัฐบาลและองค์กรเอกชนมากมายทั้งตรงและไม่ตรงกับความต้องการ  แต่ก็ทำให้มองเห็นโอกาสในการสร้างชีวิตและสร้างฐานะขึ้นมาใหม่ ( honeymoon phase) มีจินตนาการในการสร้างอนาคตใหม่อย่างสวยงามถึงแม้ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่สูญเสียมากมาย
ระยะที่ 3       เป็นภาวะที่มองเห็นตามความเป็นจริง   เกิดขึ้นในช่วงกลางมีระยะเวลานานตั้งแต่ 2 เดือน ปีหรือนานกว่า  ผู้ประสบภัยจะมองเห็นว่าความช่วยเหลือและการกลับคืนสภาพแบบเดิมล่าช้า  เกิดความล้มเหลวซ้ำซาก  และเริ่มมองเห็นความเป็นจริงในการสร้างตัวเองใหม่ในวิถีทางที่พึ่งตนเองมากที่สุด  ค้นพบความเข้มแข็งในตนเอง  หลุดจากภาพลวงตา และความหวังที่จะพึ่งคนอื่น
ระยะที่ 4        เป็นภาวะที่กลับมาสู่ความปกติสุขอีกครั้ง   ทั้งในส่วนของบุคคลและชุมชน   ระยะนี้ใช้เวลาหลายปี
 
จากทั้ง 4 ระยะที่กล่าวมา  ผู้ประสบภัยต้องทำงานหนัก พักผ่อนไม่พอ  จิตใจหวั่นไหว ซึมเศร้า ท้อแท้ เครียด วิตกกังวล  ท้อแท้  พบพฤติกรรมแยกตัว ก้าวร้าว  รู้สึกไม่ปลอดภัย และมีปัญหาสุขภาพได้ง่าย  สมาธิและความสนใจต่อคนรอบข้างลดลง  ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อเด็กและวัยรุ่นทีอยู่ในบ้านเดียวกันได้ง่าย


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น